H ιδέα ήταν να ενωθούν ξανά το ισόγειο με τον κατεδαφισμένο όροφο του εγκαταλειμμένου κτηρίου.
|
εικαστική δράση μακράς διάρκειας
|
|
Σκάλα
Θα ‘πρεπε να μάθουμε να ζούμε περισσότερο στις σκάλες. Πώς όμως; Georges Perec, "Χωρείες χώρων" Από την πλαστική σκοπιά, η φύση της σκάλας αποτελεί μια ενδιαφέρουσα παραδοξότητα. Καμωμένη από οριζόντια στελέχη, εξυπηρετεί μια κάθετη διαδρομή. Γεφυρώνει ανισοϋψείς επιφάνειες ανάβασης ή κατάβασης από ένα επίπεδο σε ένα άλλο. Πραγματικά η σκάλα αποτελεί τo μέρος αυτό όπου ενώνονται δυο χώροι που μπορεί να μη συναντιούνταν ποτέ. Είναι από τα λίγα δομικά στοιχεία ενός κτίσματος με το οποίο έχουμε μια σχέση σωματική. Θα έλεγε κανείς πως είναι ένα μέρος που διασχίζεται καθ’ ύψος. Υπάρχει πάντοτε ένας στόχος, ένας προορισμός. Η σκάλα έχει χαρακτήρα τελεολογικό, οργανώνοντας ρυθμικά τη μετάβαση από ένα σημείο σ’ ένα άλλο. Η διαφορά ύψους ενός-δύο εκατοστών, καταφέρνει να κάνει μια σκάλα δύσβατη ή ξεκούραστη. Οι πολυάριθμές σκάλες ανεβαίνονται λέει, διαγωνίως και ζιγκ-ζαγκ. Μια σκάλα δε χρειάζεται κτίριο για να υπάρξει ως σκάλα. Χρειάζεται όμως μιαν αφετηρία και έναν προορισμό. *Ευχαριστώ από καρδιάς τον φίλο Ευθύμη Ασημακόπουλο που μου έδειξε απ' το Α έως το Ω κάθε τεχνική απαίτηση για την πραγματοποίηση του έργου **Tην προτελευταία ημέρα εμφανίστηκε ο (άγνωστος) Γιάννης, που φαίνεται σε κάποιες από τις τελευταίες φωτογραφίες, προσφέροντάς μου, με όλη του την ευγένεια, την πολύτιμη πρακτική βοήθειά του. Του είμαι πάντοτε ευγνώμων |
