μνεία στον G
Η ιδέα βασίζεται στον αρχαίο, σχεδόν παγκόσμιο, μύθο της Δημιουργίας του Κόσμου από ένα αρχέγονο, Κοσμικό Αυγό. Αφορμή στάθηκε η αναζήτηση ενός κοσμογονικού μύθου, η πραγματοποίηση ενός εικαστικού έργου με αφορμή αυτόν και στη συνέχεια η ενδεχόμενη έκθεση του έργου στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
Αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί μία επέμβαση πάνω στο ίδιο το κτίριο του μουσείου και συγκεκριμένα, στο κυλινδρικό τμήμα της νοτιοδυτικής πρόσοψής του, πολύ κοντά στην κύρια είσοδο. Προτείνεται μια παράλληλη με το έδαφός τομή 0,40μ. περιμετρικά του κυλινδρικού κτίσματος της πρόσοψης του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, στο ύψος 1,60μ. καταλήγοντας δηλαδή στα 2,00μ. και παραπέμποντας στη γραμμή του ορίζοντα.
Με το «κρέμασμα» της οροφής, που θα μοιάζει από τον εσωτερικό χώρο να αιωρείται, γεννάται στο θεατή μια σιωπηρή, ανησυχαστική ένταση, παραπέμποντας στην ένταση της στιγμής της σχάσης.
Η επικοινωνία του εσωτερικού με τον εξωτερικό χώρο ως προς τις οπτικές, ηχητικές και κλιματολογικές συνθήκες, είναι ζωτικής σημασίας για το έργο.
Στο μέλλον, ο χώρος θα μπορούσε να λειτουργήσει ως μια υβριδική μορφή μουσειακού χώρου έκθεσης. Ημί-αίθριος είναι σε θέση να φιλοξενεί τόσο εγκαταστάσεις όσο και έργα κυρίως γλυπτικής, performance και happening.
* στη μνήμη του φίλου Σταύρου Σαϊνίδη, πολιτικού μηχανικού, για την πολύτιμη βοήθειά του
Η ιδέα βασίζεται στον αρχαίο, σχεδόν παγκόσμιο, μύθο της Δημιουργίας του Κόσμου από ένα αρχέγονο, Κοσμικό Αυγό. Αφορμή στάθηκε η αναζήτηση ενός κοσμογονικού μύθου, η πραγματοποίηση ενός εικαστικού έργου με αφορμή αυτόν και στη συνέχεια η ενδεχόμενη έκθεση του έργου στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
Αποφασίστηκε να πραγματοποιηθεί μία επέμβαση πάνω στο ίδιο το κτίριο του μουσείου και συγκεκριμένα, στο κυλινδρικό τμήμα της νοτιοδυτικής πρόσοψής του, πολύ κοντά στην κύρια είσοδο. Προτείνεται μια παράλληλη με το έδαφός τομή 0,40μ. περιμετρικά του κυλινδρικού κτίσματος της πρόσοψης του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, στο ύψος 1,60μ. καταλήγοντας δηλαδή στα 2,00μ. και παραπέμποντας στη γραμμή του ορίζοντα.
Με το «κρέμασμα» της οροφής, που θα μοιάζει από τον εσωτερικό χώρο να αιωρείται, γεννάται στο θεατή μια σιωπηρή, ανησυχαστική ένταση, παραπέμποντας στην ένταση της στιγμής της σχάσης.
Η επικοινωνία του εσωτερικού με τον εξωτερικό χώρο ως προς τις οπτικές, ηχητικές και κλιματολογικές συνθήκες, είναι ζωτικής σημασίας για το έργο.
Στο μέλλον, ο χώρος θα μπορούσε να λειτουργήσει ως μια υβριδική μορφή μουσειακού χώρου έκθεσης. Ημί-αίθριος είναι σε θέση να φιλοξενεί τόσο εγκαταστάσεις όσο και έργα κυρίως γλυπτικής, performance και happening.
* στη μνήμη του φίλου Σταύρου Σαϊνίδη, πολιτικού μηχανικού, για την πολύτιμη βοήθειά του
